Hoihoi!

Hier weer een berichtje vanuit Beit Jala! Het is nog steeds iedere dag zo rond de 30 graden, heerlijk! 13 september zijn we dan ook naar het strand geweest bij Tel Aviv. Afgelopen zaterdag zijn we naar Jeruzalem naar de Oude stad geweest. Voor de rest is er dan niet zo veel te doen omdat het sabbat is. De winkels zijn allemaal gesloten, wat wel jammer is want dan kun je nooit eens winkelen op zaterdag. Ik ben alleen zaterdag en zondag vrij dus ja.. We hebben door de soeks gelopen, het was echt heel druk. Tussendoor lekker wat gegeten en toen naar de Graftuin geweest. Echt een oase van rust tussen alle drukte. Was heel mooi om te zien. Ook al is het niet zeker dat dit de Graftuin was, het is toch mooi dat er een plaats is waar je doorheen kan wandelen als zijnde de plaats waar Jezus begraven is. Het was er best wel druk met groepen die rondgeleid werden, ieder in hun eigen taal. De Nederlandse gids was er niet, dus wij hebben geen rondleiding gehad. Toen de sabbat voorbij was en de restaurant weer open gingen hebben we ergens wat gegeten. Broodje hamburger met friet, echt heerlijk, was naar mijn idee al zo lang geleden!

Zondag zijn we naar een Arabische kerk geweest in Bethlehem. De dienst werd rechtstreeks vertaald in het Engels. Het werd gelukkig goed vertaald, dus ik heb het goed kunnen volgen. Wel lastig als je in je ene oor Engels hoort en in je ander Arabisch. Het was een mooie dienst. Het eerste half uur of iets langer werd er gezongen, daarna een preek.

Er lopen hier veel wilde honden en poezen rond. Sinds een tijdje loopt hier een puppy, echt heel schattig. Hij is wel mensenschuw en ook vies. Hij slaapt in onze container. De katten zijn echt irritant en brutaal. Als je buiten zit te eten komen ze altijd schooien, ze zijn ook echt mager. Deze week hebben we alleen nog maar lekker eten op. Maandag rijst met groenten, dinsdag rijst met kip-kerrie en woensdag spaghetti en sla! Dat laatste was het allerlekkerst. De rijst ben ik af en toe echt zat.

Mijn werk bevalt me tot nu toe prima. Sinds vorige week dinsdag is er een nieuw jongetje. Hij is 5 en ernstig meervoudig beperkt. Tot hij 2,5 was, was hij helemaal gezond. Hij kon lopen, praten, alles. Daarna heeft hij al zijn vaardigheden verloren. Het is een genetische afwijking. Echt heel sneu en ook moeilijk vind ik. Hij reageert nergens op en heeft enkel in zijn handjes nog wat spierspanning. Voor de rest is hij helemaal slap. Hij krijgt sondevoeding door zijn neus. Hij krijgt als hij bij ons is 2 voedingen die verspreid zijn over 1,5 per voeding. Gelukkig hebben we een soort infuus, dus het gaat automatisch. Het grootste deel van de tijd zit hij daar dan wel aan vast wat activiteiten met hem doen moeilijk maakt. Deze week is hij ziek. Een ander jongetje ligt in het ziekenhuis, waarvoor zou ik niet weten. Het is dus rustig, overdag hebben we er maar 2. Dinsdag hebben we een snoezel workshop gehad. We krijgen een nieuwe snoezelkamer. Liesbeth is terug uit Nederland en zou spullen meenemen, maar het mocht niet mee in het vliegtuig dus dat is wel balen. Nu moet nog geregeld worden hoe het er dan wel komt. De afgelopen weken heb ik de diensten van Liesbeth overgenomen. Donderdag en vrijdag heb ik slaapdienst. Ik heb vorige week donderdag en vrijdag en deze week ook weer, de diensten alleen gedraaid. Dat gaat gelukkig goed. Het zijn 4 kinderen die op Lemuel wonen. Na deze week zal ik niet meer alleen hoeven werken, maar sta ik altijd extra. Nu weet ik het wel, maar het was wel even lastig om te onthouden wat welk kind eet als ontbijt en als avondeten. Ik kom er steeds meer in en hoop nu Liesbeth er is nog wat meer van haar te gaan leren wat betreft de omgang en verzorging van de kinderen. Er is namelijk een jongetje, Ahmed, die autistisch is en ADHD heeft. Hij kan niet praten, maar wel schreeuwen geven. Hij doet dat om je te testen, dat is best vermoeiend kan ik je zeggen. Bij iedere schreeuw moet je hem corrigeren door te zeggen dat hij moet stoppen, anders blijft hij het doen. Bij Liesbeth heeft het 3 maanden geduurd voor hij er mee ophield, dus ik ben benieuwd hoe lang dat bij mij gaat duren! Ik was het een keer zo zat dat ik hem op de gang in zijn stoel had gezet. Het was zo verdacht stil dat ik maar eens ging kijken, was hij er uit geklommen. Wel knap want hij zat vast met zo een houten balkje voor hem. Liesbeth heeft me als tip gegeven om dat zijn voetenplankje weg te doen, dan kan hij er niet meer uit! Hij klapt ook altijd met de kastdeurtjes en alle deuren moeten dicht van hem. Hij is de enige die kan lopen, maar telt voor minstens 3! Hij is overigens al 12, maar ziet eruit als iemand van 6 ongeveer. Gelukkig, want hij is met te kleine nieren geboren. Als hij groot zou worden zou dat niet goed gaan, daarom doen ze er niks aan.

Vandaag ben ik weer een keertje mee wezen zwemmen. Was echt super leuk! Samen met de fysiotherapeut, Floor en Elbert en 4 kinderen uiteraard. Iedere week mogen er 3 andere mee en altijd 1 dezelfde. Het was voor hun wel handig dat ik mee ging want Ikram ging mee en die is lastig aan te kleden. Ze woont op Lemuel, dus ondertussen heb ik er wel wat handigheid in gekregen. Er was een jongetje mee, die was zo schattig. Het enige woordje want hij kan zeggen is baba (papa), dat riep hij een hele tijd naar Nicola (de fysiotherapeut).

Ik kan nog wel even door gaan met vertellen, maar ik stop er voor nu mee!

Liefs!

Ps. Ik hoorde dat er mensen waren die het postadres wilde van Jemima. dat is: P.O.Box 1568, 91015 Jerusalem